Missie en Visie
De Marekerk wil betekenisvol zijn voor haar leden en voor haar omgeving. Als kerk hebben wij een missie, het gaat om de bezieling door ons gezamenlijk geloof in God en Jezus Christus en zijn bevrijdende invloed. We hebben uitgesproken dat we er voor elkaar willen zijn als een zorgzame gemeenschap en dat we verbinding gaan maken met mensen en organisaties buiten de kerk. De Marekerk als kloppend hart in De Meern en omgeving.
Gezamenlijke trektocht
Het is onze wens dat het niet bij een plan alleen blijft, maar dat we tot daadwerkelijke uitvoering over gaan. Het gaat de hele gemeente aan, iedereen is belangrijk en doet ertoe. We spreken over een gezamenlijke trektocht, omdat we alleen dan als lichaam van Christus goed kunnen functioneren, wanneer alle leden meedoen. We hebben elkaar nodig, Christus is het hoofd en allen zijn wij leden, ieder heeft een eigen plek, unieke gaven en talenten, in een grote diversiteit vormen we gezamenlijk een geheel. Iedereen meenemen is essentieel, betrokkenheid komt tot stand door inbreng van de verschillende leden. Daarom kiezen we voor een bestemming op hoofdlijnen vanuit waarden die we willen leven. We beginnen bij ideeën, dicht bij de Bron en daarna volgt pas eventuele aanpassingen in structuur en organisatie. We bieden graag ruimte voor waardevolle inbreng van gemeenteleden. Gavengericht, aansluitend op de talenten die mensen hebben. Zo kunnen velen betrokken of ‘medeplichtig’ worden bij onze kerk.
Bezield door geloof
Wat bezielt ons in ’s hemelsnaam?
De Marekerk wil een bezielde, christelijke geloofsgemeenschap zijn. We beleven dat gezamenlijk in de zondagse erediensten en in toenemende mate in huiskringen. In deze kringen groeien we met elkaar in liefde voor God, voor elkaar en onze omgeving.
Bezieling en onze Marekerk gemeente
Bezieling is iets levends, er zijn ups en downs en verschillen in geloofsbeleving. We willen elkaar respecteren en waarderen. Ons geloof mag een gespreksonderwerp zijn, op zondag en door de week, want het gaat daadwerkelijk ergens over. Ruimte voor verschillen betekent niet dat we een vrijblijvende gemeente willen zijn. We staan ergens voor en willen dat uitleven met elkaar. Het is ons verlangen om gaandeweg diepere invulling te geven aan onze gemeenschappelijke geloofsopvatting en de waarden die ons verbinden.
Bezieling in erediensten
Erediensten zijn ontmoetingen met God, met elkaar en met onszelf. Aan deze ontmoetingen geven we op verschillende manieren vorm en inhoud. We staan in de traditie van de vieringen van de zon- en feestdagen. En we kennen speciale vieringen bij bijzondere gebeurtenissen. We werken vanuit drie motieven aan onze vieringen:
het liturgisch jaar;
gebeurtenissen in het leven van gemeenteleden;
doelgroepgerichte vieringen.
De veelzijdigheid van het liturgisch aanbod is onderdeel van onze identiteit. Maar we erkennen dat er in toenemende mate bij jongere generaties en ook bij buitenkerkelijken behoefte is aan andere vormen van ontmoeting waarin geloof beleefd wordt. Dit is een trend die zich doorzet. We willen aansluiten bij die nieuwe behoeften en experimenteren met doelgroepgerichte vieringen in andere opzetten dan die van onze eigen traditie.
Bezieling naar buiten toe
We willen zichtbaar zijn voor onze omgeving en onze talenten niet verspillen. Een open gemeenschap zijn. Zorgen voor mensen in nood, nabij en ver weg en actief betrokken zijn op onze eigen omgeving. We worden herkend om wat we doen. We zijn op allerlei terreinen actief in onze omgeving naar ieders vermogen en stralen we uit dat we bezield zijn. Open en dienstbaar en zonder oordeel of veroordeling van andersdenkenden. Zoals iemand eens zei: “We dragen het evangelie uit, desnoods met woorden.”
Hoe we dat inhoud geven is ook iets van de gezamenlijke trektocht, we hebben al veel in huis in onze traditie, meer dan we misschien beseffen. Tegelijkertijd zullen we moeten veranderen om een aantrekkelijke gemeenschap voor buitenstaanders te zijn, willen we relevant zijn voor onze omgeving.
Waarderende gemeenteopbouw van Jan Hendriks geeft hierbij houvast. Leven vanuit verlangen, gavengericht. Aansluiten bij wat we al hebben en dat waarderen. Ook de verschillen waarderen en elkaar met de grote diversiteit aan achtergrond, gaven en talenten tevoorschijn luisteren past hierbij.
Hoe raken we blijvend bezield?
Hoe raak je bezield? En wanneer we de bezieling wat zijn kwijt geraakt, hoe zorgen dat we het weer vinden? Als kerkgemeenschap kennen we de weg waarop mensen tot bezieling komen en we geven veel aan het onderhouden van die bezieling. Tijdens de gemeenteavond kwamen ook allerlei vernieuwende suggesties naar boven. Het is duidelijk dat er veel animo is op dit onderwerp: we zijn al bezield, en willen het graag nog meer zijn!
Betrokken en zorgzame gemeenschap
Een teken van het koninkrijk
Gemeenschap is geen doel in zichzelf, maar het is teken van het koninkrijk van God dat komt. Jezus zegt: ìAan jullie liefde voor elkaar zal iedereen zien dat jullie mijn leerlingen zijnî. Deze betrokken, zorgzame gemeenschap is het fundament van de kerk. Van ons als Marekerk in De Meern.
We zijn een betrokken en zorgzame gemeenschap
Gelukkig! We zijn al een betrokken, zorgzame gemeenschap. Die eigenschap kwam als sterkste naar voren tijdens de gemeentescan. Een warme gemeenschap die verbindt, we zijn een ëkloppend hartí met oog voor onze gemeenteleden en willen daarnaast als gemeenschap meer oog krijgen voor mensen buiten onze gemeente.
Inspiratie en communicatie
In de eerste plaats luisteren we als individuen en als gemeenschap naar de Geest die ons aanvuurt in geloof hoop en liefde. Taal en communicatie zijn instrumenteel hierbij. Te beginnen heldere communicatie vanuit de kerkenraad. Plannen rondom het nieuwe kerkplein kunnen bijdragen aan onze zichtbaarheid en bereikbaarheid, maar het begint bij ons zelf, in ons eigen hart, in hoe wij over elkaar denken en hoe we elkaar waarderen en opbouwen. We beschikken over veel middelen, zoals een kerkgebouw, de Klepel, het Vereenigingsgebouw, de huiskringen. Waar we aan willen werken is het verbeteren van interne en onderlinge communicatie: het initiÎren van een communicatie team die alle geledingen faciliteert met communicatiemiddelen, communicatie op gang helpt, borgt en de gemeenteleden ondersteunt. Communiceren doen we allemaal. Samen.
Eenheid en eensgezindheid, van binnen naar buiten
Vanuit onze eigen zorgzame gemeenschap denken we in concentrische cirkels, te beginnen bij de betrokken kerkmensen, je buurman naast je in de kerkbank, dan de kerkmensen op afstand: thuis, in bejaardenhuizen, zorginstellingen en ziekenhuizen, en daarna de mensen die niet meer in de kerk komen en vervolgens de leden van andere geloofsgemeenschappen in onze wijk, en overige bewoners van De Meern en in Leidsche Rijn. We gaan nog verder en denken aan mensen buiten ons eigen land. We denken hierbij aan initiatieven rond ontwikkelingsprojecten bijvoorbeeld via Kerk in Aktie.
Liever geen losse flarden, maar gedragen projecten, waar de hele gemeente bij betrokken is. Mooie voorbeelden zijn het diaconale project voor Sierra Leone van enkele jaren geleden, Kind in Malawi, en de reis van onze jeugdgroep Jofel naar Ghana, hoe de hele gemeente daarbij betrokken is.
Hoe we kunnen groeien
Waar we nog in kunnen groeien, is in het waarderen van de onderlinge verschillen, minder ìgroepjesî en meer interesse en nieuwsgierigheid naar de ander binnen onze eigen gemeente. De basis is: luisteren, respect hebben voor elkaar, omzien naar elkaar en elkaar informeren.
We organiseren een gezamenlijke trektocht, gaandeweg ontdekken waar kansen liggen. Tijdens de gemeenteavond werden al veel mogelijkheden genoemd. We zouden bijvoorbeeld graag willen dat we als kerk meer en vaker open zijn dan nu, dus niet alleen op zondag, misschien kunnen we over vijf jaar dan onder een boom op het nieuwe kerkplein met een kop koffie kennis maken met mensen van buiten onze gemeente.
Verbinden naar en met buiten
Als een gezamenlijke trektocht
In het inspirerende boek ‘Goede wijn, waarderende gemeenteopbouw’ van Jan Hendriks, wordt ons voorgehouden dat het organiseren van een ‘geplande reis’ veelal een heilloze weg blijkt. Er wordt daarentegen gepleit voor een ‘gezamenlijke trektocht’, waarbij de gemeente met elkaar op reis gaat, en gaandeweg ontdekt wat de beste route is. Onderlinge verbondenheid, diversiteit en draagvlak zijn sleutelwoorden.
Het verlangen om als Marekerk een kloppend hart te zijn voor haar plaats in de Leidsche Rijn, bezield door geloof, zijn we een betrokken en zorgzame gemeente die verbindingen maakt met haar niet-kerkelijke omgeving. Zo is de Marekerk relevant voor buiten, zijn we zoutend zout en lichtend licht. We doen er toe voor veel, heel veel bewoners van haar deel van de Leidsche Rijn: De Meern, Parkwijk, De Woerd, De Balije en Veldhuizen.
De Marekerk heeft samen met wijkgemeenten de Torenpleinkerk en De Hoef een missionair plan opgesteld. Wat daarin is opgenomen geldt nog steeds:
De gemeente toerusten
Gebruiken wat we al in huis hebben
Nieuwe initiatieven opstarten
Communicatie met buiten
Communicatie is nog een zwak punt binnen de Marekerk. Verbetering aanbrengen in de onderlinge communicatie is een randvoorwaarde om als gemeente naar buitengericht te kunnen zijn. Anders blijft dit namelijk een taak die door enkelingen wordt gedragen. De gemeente als lichaam, met elkaar verbonden en complementair samenwerkend, is het beeld dat ons in de Bijbel wordt aangereikt.
Wij stellen voor een werkgroep communicatie samen te stellen, gavengericht: we roepen alle(rlei) gemeenteleden samen om gavengericht tot een aanpak te komen om de communicatie, zowel intern als extern te verbeteren.
Op zoek naar buitenkerkelijken, wat drijft hen?
We gaan actief op zoek naar contacten met buitenkerkelijken. Wat drijft hen?
Communicatie is een wederzijdse dialoog. We laten ons ook raken en beïnvloeden door wat van buitenaf op ons afkomt. Ons verplaatsen in de doelgroep en hun behoeften. Het mag ons ook wat kosten, misschien gaan we er zelf(s) dingen voor opgeven. We hebben wel ‘het licht gezien’, maar niet ‘de wijsheid in pacht’. We geloven dat we een relevante boodschap hebben, namelijk God die zich om de wereld bekommert, in het offer van zijn zoon Jezus Christus. Door in Hem te geloven raak je bezield door Gods geest en leer je liefde voor God en voor elkaar. Aansluiten bij wat mensen beweegt is wat Jezus zelf ook deed. Hij zocht mensen op daar waar ze zijn.
Gavengericht, zoals het lichaam vele leden heeft, is er ook diversiteit in gaven en verlangens. We betrekken die gemeenteleden die de gaven hebben om gemakkelijk contact te maken, en het leuk vinden om contact met anderen te maken in een naar buiten gerichte aanpak.
Netwerken met bestaande instanties
Om relevant en effectief te kunnen zijn, zoeken we aansluiting met bestaande instanties en initiatieven. We werken samen met andere kerken en geloofsgemeenschappen, met de Buurtteams van gemeente Utrecht en met actieve stichtingen en buurtinitiatieven.
Marekerk als kloppend hart
We zijn relevant voor onze omgeving, allerlei kerkelijke en niet-, of minder-, kerkelijke activiteiten vinden plaats in de Klepel. Brainstormen over Muziekles, Kinderopvang, Levenskunst. Spreekuren, Inloopcentrum voor allerlei functies, zoals Schuldhulpsanering, Wetswinkel, etc.
Uitvoering: Beleid maken en onderhouden
Op weg in onze gezamenlijke trektocht
Een gezamenlijke beleid ontwikkelen is een. Het beleid uitvoeren, dat is nog een heel ander ding. Hoe krijgt het werkplan van de gemeente gestalte (tussen dichttimmeren en te open laten). Wij hebben als beleidscommissie van meet af gezocht naar een manier om een levend plan te maken: werk in uitvoering. De totstandkoming van dit beleidsplan op zich was al een gezamenlijke trektocht. De gemeenteavond werd daadwerkelijk door alle aanwezigen (en de opkomst was verrassend goed!) als een gezamenlijke exercitie ervaren. Letterlijk iedereen was enthousiast over de inhoud en het proces. Daarmee is de toon gezet. De juiste toon, wat ons betreft! In deze toonzetting willen we door op onze gezamenlijke trektocht. We plannen de reis niet, maar zijn al onderweg.
Het doel, de richting is duidelijk
Waar onze tocht heen leidt, dat weten we eigenlijk niet precies. Wel weten wel wie en wat we meenemen. Ook de richting is duidelijk. We gaan allerlei dingen tegenkomen. Ontmoetingen, verrassingen, beren op de weg. We leren elkaars talenten ontdekken en inzetten. Ontdekken steeds meer wat er buiten onze eigen kerk afspeelt in de samenwerking met anderen. Onze houvast zit in de drie keuzes die we hebben gemaakt:
We zijn een betrokken, zorgzame gemeenschap hebben we geconcludeerd, en we verlangen naar nog meer bezieling door ons geloof, want dat kunnen we wel gebruiken. Ook willen we relevant zijn voor onze omgeving door niet alleen met onszelf bezig te zijn, maar verbindingen met buiten te maken.
Wegwijzers en markeringen
Hoe maken we contact met buiten?
- Dat bepalen we in onze gezamenlijke trektocht: gavengericht met mensen die zich hiertoe geroepen voelen. Aansluiten op wat er al is, zoals de Alpha cursus, Oefenen in Levenskunst, en de plannen rondom het benaderen van niet-actieve ingeschrevenen over waar zij behoeften aan hebben.
- Netwerken met onder andere: Platform Kerken Leidsche Rijn, Buurtteams, Voedselbank, Schuldhulpmaatje, Dialoog met moslims en andere gelovigen, enz.
- Hoe brengen en houden we de gezamenlijke trektocht op gang?
- We denken aan een folder met daarin de samenvatting van het beleidsplan, de drie waarden en onze gezamenlijke trektocht. Waarin een responsformulier zit die vraagt om reactie. Deze folder zetten we gericht uit bij iedere werkgroep en activiteit, vragen om het te bespreken en respons te geven. Bijvoorbeeld: Deel een moment waarop je afgelopen maanden hebt ervaren dat je bezield was door geloof.
- Misschien kunnen we ook jaarlijks een korte enquête uitzetten. Vragen als: Wat verwacht u van de kerk? Wat vindt u van het beleidsplan? Wat wordt nog niet of onvoldoende benoemd?
Wie wordt verantwoordelijk?
- De kerkenraad is eindverantwoordelijk. Er kan een klein team (klankbordgroep, raad van advies, commissie van bijstand of kloppend-hart-groepje) gevormd worden om het elan vast te houden. De ‘cultuurverandering’ die gaande is, vraagt om bijzondere aandacht, tijd en reflectie. Ook om na te denken hoe we het enthousiasme kunnen behouden, versterken en stimuleren, zodat mensen betrokken raken, blijven en zich verbinden. Het advies aan de kerkenraad is om dit uit te werken, bijvoorbeeld in drie opties. We vragen werkgroepen om advies. Bij wie komt dat advies terecht: er moet een coördinatiepunt komen.
- Er is de idee geopperd om ieder jaar te evalueren. Al dan niet tijdens een gemeenteavond. Hierdoor blijft het beleidsplan een living document.
Missie en Visie
De Marekerk wil betekenisvol zijn voor haar leden en voor haar omgeving. Als kerk hebben wij een missie, het gaat om de bezieling door ons gezamenlijk geloof in God en Jezus Christus en zijn bevrijdende invloed. We hebben uitgesproken dat we er voor elkaar willen zijn als een zorgzame gemeenschap en dat we verbinding gaan maken met mensen en organisaties buiten de kerk. De Marekerk als kloppend hart in De Meern en omgeving.
Gezamenlijke trektocht
Het is onze wens dat het niet bij een plan alleen blijft, maar dat we tot daadwerkelijke uitvoering over gaan. Het gaat de hele gemeente aan, iedereen is belangrijk en doet ertoe. We spreken over een gezamenlijke trektocht, omdat we alleen dan als lichaam van Christus goed kunnen functioneren, wanneer alle leden meedoen. We hebben elkaar nodig, Christus is het hoofd en allen zijn wij leden, ieder heeft een eigen plek, unieke gaven en talenten, in een grote diversiteit vormen we gezamenlijk een geheel. Iedereen meenemen is essentieel, betrokkenheid komt tot stand door inbreng van de verschillende leden. Daarom kiezen we voor een bestemming op hoofdlijnen vanuit waarden die we willen leven. We beginnen bij ideeën, dicht bij de Bron en daarna volgt pas eventuele aanpassingen in structuur en organisatie. We bieden graag ruimte voor waardevolle inbreng van gemeenteleden. Gavengericht, aansluitend op de talenten die mensen hebben. Zo kunnen velen betrokken of ‘medeplichtig’ worden bij onze kerk.
Bezield door geloof
Wat bezielt ons in ’s hemelsnaam?
De Marekerk wil een bezielde, christelijke geloofsgemeenschap zijn. We beleven dat gezamenlijk in de zondagse erediensten en in toenemende mate in huiskringen. In deze kringen groeien we met elkaar in liefde voor God, voor elkaar en onze omgeving.
Bezieling en onze Marekerk gemeente
Bezieling is iets levends, er zijn ups en downs en verschillen in geloofsbeleving. We willen elkaar respecteren en waarderen. Ons geloof mag een gespreksonderwerp zijn, op zondag en door de week, want het gaat daadwerkelijk ergens over. Ruimte voor verschillen betekent niet dat we een vrijblijvende gemeente willen zijn. We staan ergens voor en willen dat uitleven met elkaar. Het is ons verlangen om gaandeweg diepere invulling te geven aan onze gemeenschappelijke geloofsopvatting en de waarden die ons verbinden.
Bezieling in erediensten
Erediensten zijn ontmoetingen met God, met elkaar en met onszelf. Aan deze ontmoetingen geven we op verschillende manieren vorm en inhoud. We staan in de traditie van de vieringen van de zon- en feestdagen. En we kennen speciale vieringen bij bijzondere gebeurtenissen. We werken vanuit drie motieven aan onze vieringen:
het liturgisch jaar;
gebeurtenissen in het leven van gemeenteleden;
doelgroepgerichte vieringen.
De veelzijdigheid van het liturgisch aanbod is onderdeel van onze identiteit. Maar we erkennen dat er in toenemende mate bij jongere generaties en ook bij buitenkerkelijken behoefte is aan andere vormen van ontmoeting waarin geloof beleefd wordt. Dit is een trend die zich doorzet. We willen aansluiten bij die nieuwe behoeften en experimenteren met doelgroepgerichte vieringen in andere opzetten dan die van onze eigen traditie.
Bezieling naar buiten toe
We willen zichtbaar zijn voor onze omgeving en onze talenten niet verspillen. Een open gemeenschap zijn. Zorgen voor mensen in nood, nabij en ver weg en actief betrokken zijn op onze eigen omgeving. We worden herkend om wat we doen. We zijn op allerlei terreinen actief in onze omgeving naar ieders vermogen en stralen we uit dat we bezield zijn. Open en dienstbaar en zonder oordeel of veroordeling van andersdenkenden. Zoals iemand eens zei: “We dragen het evangelie uit, desnoods met woorden.”
Hoe we dat inhoud geven is ook iets van de gezamenlijke trektocht, we hebben al veel in huis in onze traditie, meer dan we misschien beseffen. Tegelijkertijd zullen we moeten veranderen om een aantrekkelijke gemeenschap voor buitenstaanders te zijn, willen we relevant zijn voor onze omgeving.
Waarderende gemeenteopbouw van Jan Hendriks geeft hierbij houvast. Leven vanuit verlangen, gavengericht. Aansluiten bij wat we al hebben en dat waarderen. Ook de verschillen waarderen en elkaar met de grote diversiteit aan achtergrond, gaven en talenten tevoorschijn luisteren past hierbij.
Hoe raken we blijvend bezield?
Hoe raak je bezield? En wanneer we de bezieling wat zijn kwijt geraakt, hoe zorgen dat we het weer vinden? Als kerkgemeenschap kennen we de weg waarop mensen tot bezieling komen en we geven veel aan het onderhouden van die bezieling. Tijdens de gemeenteavond kwamen ook allerlei vernieuwende suggesties naar boven. Het is duidelijk dat er veel animo is op dit onderwerp: we zijn al bezield, en willen het graag nog meer zijn!
Betrokken en zorgzame gemeenschap
Een teken van het koninkrijk
Gemeenschap is geen doel in zichzelf, maar het is teken van het koninkrijk van God dat komt. Jezus zegt: ìAan jullie liefde voor elkaar zal iedereen zien dat jullie mijn leerlingen zijnî. Deze betrokken, zorgzame gemeenschap is het fundament van de kerk. Van ons als Marekerk in De Meern.
We zijn een betrokken en zorgzame gemeenschap
Gelukkig! We zijn al een betrokken, zorgzame gemeenschap. Die eigenschap kwam als sterkste naar voren tijdens de gemeentescan. Een warme gemeenschap die verbindt, we zijn een ëkloppend hartí met oog voor onze gemeenteleden en willen daarnaast als gemeenschap meer oog krijgen voor mensen buiten onze gemeente.
Inspiratie en communicatie
In de eerste plaats luisteren we als individuen en als gemeenschap naar de Geest die ons aanvuurt in geloof hoop en liefde. Taal en communicatie zijn instrumenteel hierbij. Te beginnen heldere communicatie vanuit de kerkenraad. Plannen rondom het nieuwe kerkplein kunnen bijdragen aan onze zichtbaarheid en bereikbaarheid, maar het begint bij ons zelf, in ons eigen hart, in hoe wij over elkaar denken en hoe we elkaar waarderen en opbouwen. We beschikken over veel middelen, zoals een kerkgebouw, de Klepel, het Vereenigingsgebouw, de huiskringen. Waar we aan willen werken is het verbeteren van interne en onderlinge communicatie: het initiÎren van een communicatie team die alle geledingen faciliteert met communicatiemiddelen, communicatie op gang helpt, borgt en de gemeenteleden ondersteunt. Communiceren doen we allemaal. Samen.
Eenheid en eensgezindheid, van binnen naar buiten
Vanuit onze eigen zorgzame gemeenschap denken we in concentrische cirkels, te beginnen bij de betrokken kerkmensen, je buurman naast je in de kerkbank, dan de kerkmensen op afstand: thuis, in bejaardenhuizen, zorginstellingen en ziekenhuizen, en daarna de mensen die niet meer in de kerk komen en vervolgens de leden van andere geloofsgemeenschappen in onze wijk, en overige bewoners van De Meern en in Leidsche Rijn. We gaan nog verder en denken aan mensen buiten ons eigen land. We denken hierbij aan initiatieven rond ontwikkelingsprojecten bijvoorbeeld via Kerk in Aktie.
Liever geen losse flarden, maar gedragen projecten, waar de hele gemeente bij betrokken is. Mooie voorbeelden zijn het diaconale project voor Sierra Leone van enkele jaren geleden, Kind in Malawi, en de reis van onze jeugdgroep Jofel naar Ghana, hoe de hele gemeente daarbij betrokken is.
Hoe we kunnen groeien
Waar we nog in kunnen groeien, is in het waarderen van de onderlinge verschillen, minder ìgroepjesî en meer interesse en nieuwsgierigheid naar de ander binnen onze eigen gemeente. De basis is: luisteren, respect hebben voor elkaar, omzien naar elkaar en elkaar informeren.
We organiseren een gezamenlijke trektocht, gaandeweg ontdekken waar kansen liggen. Tijdens de gemeenteavond werden al veel mogelijkheden genoemd. We zouden bijvoorbeeld graag willen dat we als kerk meer en vaker open zijn dan nu, dus niet alleen op zondag, misschien kunnen we over vijf jaar dan onder een boom op het nieuwe kerkplein met een kop koffie kennis maken met mensen van buiten onze gemeente.
Verbinden naar en met buiten
Als een gezamenlijke trektocht
In het inspirerende boek ‘Goede wijn, waarderende gemeenteopbouw’ van Jan Hendriks, wordt ons voorgehouden dat het organiseren van een ‘geplande reis’ veelal een heilloze weg blijkt. Er wordt daarentegen gepleit voor een ‘gezamenlijke trektocht’, waarbij de gemeente met elkaar op reis gaat, en gaandeweg ontdekt wat de beste route is. Onderlinge verbondenheid, diversiteit en draagvlak zijn sleutelwoorden.
Het verlangen om als Marekerk een kloppend hart te zijn voor haar plaats in de Leidsche Rijn, bezield door geloof, zijn we een betrokken en zorgzame gemeente die verbindingen maakt met haar niet-kerkelijke omgeving. Zo is de Marekerk relevant voor buiten, zijn we zoutend zout en lichtend licht. We doen er toe voor veel, heel veel bewoners van haar deel van de Leidsche Rijn: De Meern, Parkwijk, De Woerd, De Balije en Veldhuizen.
De Marekerk heeft samen met wijkgemeenten de Torenpleinkerk en De Hoef een missionair plan opgesteld. Wat daarin is opgenomen geldt nog steeds:
De gemeente toerusten
Gebruiken wat we al in huis hebben
Nieuwe initiatieven opstarten
Communicatie met buiten
Communicatie is nog een zwak punt binnen de Marekerk. Verbetering aanbrengen in de onderlinge communicatie is een randvoorwaarde om als gemeente naar buitengericht te kunnen zijn. Anders blijft dit namelijk een taak die door enkelingen wordt gedragen. De gemeente als lichaam, met elkaar verbonden en complementair samenwerkend, is het beeld dat ons in de Bijbel wordt aangereikt.
Wij stellen voor een werkgroep communicatie samen te stellen, gavengericht: we roepen alle(rlei) gemeenteleden samen om gavengericht tot een aanpak te komen om de communicatie, zowel intern als extern te verbeteren.
Op zoek naar buitenkerkelijken, wat drijft hen?
We gaan actief op zoek naar contacten met buitenkerkelijken. Wat drijft hen?
Communicatie is een wederzijdse dialoog. We laten ons ook raken en beïnvloeden door wat van buitenaf op ons afkomt. Ons verplaatsen in de doelgroep en hun behoeften. Het mag ons ook wat kosten, misschien gaan we er zelf(s) dingen voor opgeven. We hebben wel ‘het licht gezien’, maar niet ‘de wijsheid in pacht’. We geloven dat we een relevante boodschap hebben, namelijk God die zich om de wereld bekommert, in het offer van zijn zoon Jezus Christus. Door in Hem te geloven raak je bezield door Gods geest en leer je liefde voor God en voor elkaar. Aansluiten bij wat mensen beweegt is wat Jezus zelf ook deed. Hij zocht mensen op daar waar ze zijn.
Gavengericht, zoals het lichaam vele leden heeft, is er ook diversiteit in gaven en verlangens. We betrekken die gemeenteleden die de gaven hebben om gemakkelijk contact te maken, en het leuk vinden om contact met anderen te maken in een naar buiten gerichte aanpak.
Netwerken met bestaande instanties
Om relevant en effectief te kunnen zijn, zoeken we aansluiting met bestaande instanties en initiatieven. We werken samen met andere kerken en geloofsgemeenschappen, met de Buurtteams van gemeente Utrecht en met actieve stichtingen en buurtinitiatieven.
Marekerk als kloppend hart
We zijn relevant voor onze omgeving, allerlei kerkelijke en niet-, of minder-, kerkelijke activiteiten vinden plaats in de Klepel. Brainstormen over Muziekles, Kinderopvang, Levenskunst. Spreekuren, Inloopcentrum voor allerlei functies, zoals Schuldhulpsanering, Wetswinkel, etc.
Uitvoering: Beleid maken en onderhouden
Op weg in onze gezamenlijke trektocht
Een gezamenlijke beleid ontwikkelen is een. Het beleid uitvoeren, dat is nog een heel ander ding. Hoe krijgt het werkplan van de gemeente gestalte (tussen dichttimmeren en te open laten). Wij hebben als beleidscommissie van meet af gezocht naar een manier om een levend plan te maken: werk in uitvoering. De totstandkoming van dit beleidsplan op zich was al een gezamenlijke trektocht. De gemeenteavond werd daadwerkelijk door alle aanwezigen (en de opkomst was verrassend goed!) als een gezamenlijke exercitie ervaren. Letterlijk iedereen was enthousiast over de inhoud en het proces. Daarmee is de toon gezet. De juiste toon, wat ons betreft! In deze toonzetting willen we door op onze gezamenlijke trektocht. We plannen de reis niet, maar zijn al onderweg.
Het doel, de richting is duidelijk
Waar onze tocht heen leidt, dat weten we eigenlijk niet precies. Wel weten wel wie en wat we meenemen. Ook de richting is duidelijk. We gaan allerlei dingen tegenkomen. Ontmoetingen, verrassingen, beren op de weg. We leren elkaars talenten ontdekken en inzetten. Ontdekken steeds meer wat er buiten onze eigen kerk afspeelt in de samenwerking met anderen. Onze houvast zit in de drie keuzes die we hebben gemaakt:
We zijn een betrokken, zorgzame gemeenschap hebben we geconcludeerd, en we verlangen naar nog meer bezieling door ons geloof, want dat kunnen we wel gebruiken. Ook willen we relevant zijn voor onze omgeving door niet alleen met onszelf bezig te zijn, maar verbindingen met buiten te maken.
Wegwijzers en markeringen
Hoe maken we contact met buiten?
- Dat bepalen we in onze gezamenlijke trektocht: gavengericht met mensen die zich hiertoe geroepen voelen. Aansluiten op wat er al is, zoals de Alpha cursus, Oefenen in Levenskunst, en de plannen rondom het benaderen van niet-actieve ingeschrevenen over waar zij behoeften aan hebben.
- Netwerken met onder andere: Platform Kerken Leidsche Rijn, Buurtteams, Voedselbank, Schuldhulpmaatje, Dialoog met moslims en andere gelovigen, enz.
- Hoe brengen en houden we de gezamenlijke trektocht op gang?
- We denken aan een folder met daarin de samenvatting van het beleidsplan, de drie waarden en onze gezamenlijke trektocht. Waarin een responsformulier zit die vraagt om reactie. Deze folder zetten we gericht uit bij iedere werkgroep en activiteit, vragen om het te bespreken en respons te geven. Bijvoorbeeld: Deel een moment waarop je afgelopen maanden hebt ervaren dat je bezield was door geloof.
- Misschien kunnen we ook jaarlijks een korte enquête uitzetten. Vragen als: Wat verwacht u van de kerk? Wat vindt u van het beleidsplan? Wat wordt nog niet of onvoldoende benoemd?
Wie wordt verantwoordelijk?
- De kerkenraad is eindverantwoordelijk. Er kan een klein team (klankbordgroep, raad van advies, commissie van bijstand of kloppend-hart-groepje) gevormd worden om het elan vast te houden. De ‘cultuurverandering’ die gaande is, vraagt om bijzondere aandacht, tijd en reflectie. Ook om na te denken hoe we het enthousiasme kunnen behouden, versterken en stimuleren, zodat mensen betrokken raken, blijven en zich verbinden. Het advies aan de kerkenraad is om dit uit te werken, bijvoorbeeld in drie opties. We vragen werkgroepen om advies. Bij wie komt dat advies terecht: er moet een coördinatiepunt komen.
- Er is de idee geopperd om ieder jaar te evalueren. Al dan niet tijdens een gemeenteavond. Hierdoor blijft het beleidsplan een living document.